2011 tarihli GAP Yönetici El Kitabı’nda GAP “Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin sahip olduğu kaynakları değerlendirerek bu yörede yaşayan insanlarımızın gelir düzeyini ve yaşam kalitesini yükseltmeyi, bölgelerarası farklılıkları gidermeyi ve ulusal düzeyde ekonomik gelişme ve sosyal istikrar hedeflerine katkıda bulunmayı
Sosyo-ekonomik, sosyo-kültürel, siyasal ve ekonomik içerikleriyle birlikte toplumsal bir anlayış/algılayış/kavrayış ve olgu olan kalkınma kavramı, ekonomi gibi tek disiplini ve alanı kapsayacak şekilde anlamı ve kapsamı daraltılarak uzun yıllar boyunca literatürde yalnızca ekonomik büyüme olarak kullanılmıştır. Sosyo-kültürel, sosyo-ekonomik ve siyasal yönleri ise ihmal edilmiştir.
Genel anlamda yenilenebilir enerji; Yeryüzünde ve doğada çoğunlukla herhangi bir üretim prosesine ihtiyaç duymadan temin edilebilen, fosil kaynaklı (kömür, petrol ve karbon türevi) olmayan, elektrik enerjisi üretilirken CO2 emisyonu az bir seviyede gerçekleşen,
Su kaynaklarının ulusal sınırlar dışında akması, kaynak kullanımı ve kaynağa egemenlik bakımından birçok komplike sorunu da beraber getirmektedir. Türkiye sahip olduğu yükselti itibariyle bölge ülkeleri içinde bir yayla özelliği taşır.
İlk Siyasal İktisat Profesörü unvanına sahip (1805)19 İngiliz nüfus bilimci ve ekonomi politik teorisyeni Thomas Robert Malthus “Nüfus Prensibine Dair Deneme“ (Essay on the Principle of Population) (1798) adlı çalışmasında, nüfus artışı konusunda oldukça karamsar bir tablo çizer;
Klasik iktisat teorilerinde emek, sermaye ve girişimcinin yanı sıra üretim faktörlerinden olan doğal kaynakların sonsuzluğu ve tükenmeyeceği benimsenmiştir. Keynesyen teorilerde doğal kaynakların kullanımı ve dağıtımının kamu hizmetlerine dâhil olduğu, aksinin tekel piyasaları oluşturacağı görüşü hâkimdir.
Dünyada var olan suyun kısıtlı, buna karşın suya olan talebin gittikçe artıyor olması; su sorununu insanlığın çözmekle zorunlu olduğu meseleler listesinin başına yerleştirmiş durumdadır.
Kaderiniz ayrı, yollarınız farklı, coğrafyalarınız uzak ise mesele yok. Herkes kendi yoluna gider.
Ancak kaderiniz, coğrafyanız, yollarınız kesişiyorsa ve ortaksa, aklın da ortak çalıştırılması, bir tarafa gelecek zarar kadar faydanın da ortak olduğunun taraflarca idrak edilmesi gerekir.
Konumuz yorgunluk...
Hayır, hayvanların bedensel, insanların ise hem bedensel hem zihinsel olarak sarf ettikleri efor sonrası ortaya çıkan fizyolojik neticeyi kastetmiyorum.
Öncelikle şunu belirtip vurgu yapmak için altını kalınca çizmek lâzım; Ekonomi hayâller değil gerçekler üzerinden yol alır.
8 Ağustos 2011 günü “Kapitalizmin Sistemik Krizi” başlıklı yazımın sonunda iddialı bir söz etmiş “...Türkiye yüksek derecede belirsizliğin hüküm süreceği önümüzdeki süreçte yatırımcılar için güvenli liman olarak görülecektir.
Ekonomide beklentiler genellikle kötü senaryonun gerçekleşmesi ile neticelenir. Çünkü ekonomik sapmanın önlenebilmesi ve iyi senaryonun gerçekleşebilmesi; alınan önlemlerin uygulanmasında güçlü siyasi irade, toplumsal sahiplenme, belirlenen yol haritası ilkelerine sadık kalma, sadece ülkesel bazda değil uluslararası finans otoritelerinde de güven uyandırılması ve alınacak tedbirlerde tutarlılık gerektirir.
Geleceğimizin tohumları geçmişimizde atılmıştır!
Bundan tam 100 yıl önce idi...
Tarihler 1911’i gösterirken dünyaya gözlerimi açmama daha 57 yıl vardı.
Dedelerim, yani hem annemin babası hem de babamın babası hayatta idi.
Dedemin abileri bir daha dönmemek üzere henüz Yemen’e gitmemişlerdi.
Fakirlerin niye yoksul olduğunu anlamak için varsılların nasıl zengin olduğuna bakmak yeterlidir; Gelirinden fazlasını borçlanarak harcayan hovarda devletler ve israfa alıştırılmış halkları…
Bugün size “fakirlik edebiyatı” yapacağım. Edebiyat deyip geçmeyin. Hele fakirlik deyip hiç geçmeyin. Zenginin malı züğürdün çenesini yorarken, fakirin garibanlığının vicdanımızda biraz da olsa hissesi bulunmalı değil mi?
Ekonomide “bat(a)mayacak kadar büyük” diye bir kavram vardır. Şirket, banka veya devlet gibi çöküşüyle etkisinin ülkesel, bölgesel veya küresel büyüklükte bir kapsama alanına sahip olan piyasa aktörlerini tanımlamak için kullanılır. Bu yapılar dominonun en başında veya önlerinde yer alıp piyasayı yönlendiren, domine eden oyunculardır.
Dünle birlikte gitti düne ait ne varsa
Bugün yeni şeyler söylemek lâzım.
Mevlâna
Zaman her şeyi eskitebilir. Fakat Efesli düşünür Heraklit’in (Herakleitos) “Değişmeyen tek şey değişimdir” cümlesinin metaforu yukarıdaki beyit, bir insan üretimi olarak her daim yeniliğini koruyacaktır.
Doğuluların “Siz Batılısınız!”, Batılıların ise “Siz Doğulusunuz!” diyerek bizi ve ülkemizi dışladıkları o suni dönemler geride kaldı. Artık Doğululardan “Siz Doğulusunuz!” ve Batılılardan ise “Siz Batılısınız!” cümlelerini duymaya ve buna alışmaya başladık.
Her şey sadece ABD’nin değil, dünyanın en büyük yatırım bankalarından olan Lehman Brothers’ın Eylül 2008’de batmasıyla birlikte işaret fişeği atılan küresel mali kriz ile başladı. Yahudi asıllı Alman bir aileden gelen Emmanuel, Mayer ve Henry Lehman kardeşler tarafından 1850 yılında kurulan banka 613 Milyar dolar borcu ile ABD tarihinin en büyük banka iflasını başarıp(!) 20.000 çalışanını da işsiz bırakarak tarihin bankalar çöplüğündeki imtiyazlı(!) yerini aldı.
