Saygınlık Siyaseti; İletişim ve Dış Siyasa İlişkiselliği

Uluslararası alanda siyasal nitelikteki iletişim eylemi (olayı), bir devletin dünyadaki görüntüsü (imaj), saygınlığı ( prestij) ve dolayısıyla, güdülen dış si­yasanın etkinliği bakımından oldukça önemli bir görev üstlenmiş bulunmakta 1789 Fransız Devriminde başka uluslara da özgürlük verilmesi parolası ile girişilen uluslararası siyasal propaganda çağcıl anlamda uluslararası ileti­şimin ilk kilometre taşı olmuştur. Birinci Dünya Savaşında telsizle haber sa­vaşı başlamış, savaştan sonra Lenin'in giriştiği ideoloji propagandası, arka­sından Hitler Almanyası'nın propaganda savaşı bu tür eylemleri devletlerin dış siyasa amaçlarının bir aracı haline getirmiştir.

1. Dünya Savaşı'ndan sonra, uluslararası siyasal propaganda da bir biçim değişmesi, bir yöntem farkı görülmeye başlanmıştır. Amaç, eskiden ol­duğu gibi, yine insanların düşüncesini ve tutumlarını etkilemektir. Fakat bu amaca varmak için her aracın; doğrunun yanında yalanın da kullanılmasının, insanların ve toplumların zayıf yanlarının kötüye kullanılmasının meşruluğu üzerinde oldukça durulmuş, daha nesnel biçimde bir propaganda yolu aranmış, yeni bir kavram çerçevesinde ince bir propaganda yapılmasına yönelinmiştir. İşte bu gereksinme için 'Tanitma'nın kullanılmaya başlandığını görüyoruz.

Tanıtma daha çok, çoğulcu demokrasilerin kullandığı bir yordamdır. Öz­gürlüklerin bulunduğu ülkelerde gerçeği kamuoyundan gizlemek kolay ol­madığına göre, bunu dünya kamuoyuna başka bir biçimde yansıtmak da ko­lay değildir, iletişim (haberleşme) araçlarının ve genellikle teknolojinin baş döndürücü bir hızla geliştiği bu günde, verilmek istenen bilginin gerçeği en doğru bir biçimde yansıtması onun etkinliği bakımından en iyi yoldur. İnsan­ları kandırmak, yanıltmak zorlaşmıştır. Ulaşım ve haberleşme araçlarının da­ralttığı ba­kımından ellerinde tutuyorlardı. Bu haber ajanslarının hiçbirinin üzerinde bir devlet otoritesi yoktu. Haberlerini serbestçe alıp serbestçe veriyorlardı. Birin­ci Dünya Savaşı başında 15 kadar olan haber ajanslarının sayısı, iki dünya sa­vaşı arasında hızla artmıştır. Artık devletlerin çoğu kendi ulusal ajanslarını ku­rarak haberler üzerinde az çok bir kontrol oluşturmaya ve bazıları da böylelik­le propaganda yapmaya yönelmişlerdi.